Al heel lang door verschillende omstandigheden niets meer op mijn blog gepost. ik had even een creatieve dip, maar omdat ik toch niet stil kan zitten, ben ik aan het haken geslagen. Amigurumi, wel te verstaan.
Een leuke manier om allerlei knuffels te haken, die ik uit verschillende boekjes heb gehaald. De eerste was bedoeld voor het nog ongeboren achternichtje, maar toen de kleinzoons (Tijn, Sil en Marne) hem zagen, wilden ze er ook zo een. Dus nog twee gehaakt, want de eerste die ze gezien hadden, wilde Sil graag hebben! En als ik ergens een hekel aan heb, is het twee keer hetzelfde maken, want ja, hij moest precies hetzelfde worden.....En toen was de beer los, letterlijk! Alles van een patroon gehaakt, behalve Ollie, die heb ik gewoon gehaakt, zoals ik dacht dat-ie moest worden. Hier komen ze:
Wow Mieke , wat mooi allemaal, ik kan niet meer haken, mijn pols is vastgezet, af en toe een bloemetje gaat nog wel, verder is het dan héél pijnlijk, maar ik kan genieten van jouw mooie dieren, prachtig gehaakt.
BeantwoordenVerwijderenlieve groetjes Corrie